Ik heb het een gave reis gevonden. Unieke ervaring om in een verpletterend mooie omgeving te verblijven en in een veilige setting te spreken over je relatie met God.
oktober 2012 – veteraan Ton
De expeditie was voor mij een droom die werkelijkheid is gworden; lopen in de woestijn van Israël. Prachtige mensen ontmoet die de echtheid van het leven wilden delen. Door de stilte heb ik een leerzame en ‘drukke’ week gehad.
oktober 2012 – veteraan Arie
Midden in de woestijn besef ik pas in wat voor een hectische wereld ik leef en hoeveel prikkels er dagelijks op me afkomen. De stilte werkt confronterend maar zeker ook helend: je komt dichter bij jezelf, de natuur en God. Als je leert luisteren naar de melodie van je verlangen, dan is het klein worden het grootste wat je kunt doen.
mei 2012 – veteraan Cees
Douchen in de openlucht. Scheren zonder spiegel.
De zon voel je prikken op je lijf, het wordt een warme dag.
Met de stiltewandeling lopen we op een afstand van 20 meter van elkaar door de woestenij. Overal zie je, ondanks dat het zo weinig regent, sleuven van waar waterstromen doorheen gegaan zijn. Smalle geulen maar soms ook brede geulen, dan lijken het haast wel rivieren. Bijna niet voor te stellen in deze droogte en opkomende hitte dat hier water door heen gekolkt heeft wat het land vruchtbaar kan maken. Zouden we dat niet als hoogste doel moeten stellen in ons leven een sleuf achterlaten in ons gezin, familie onze gemeente of ons bedrijf, waar het water (de geest) doorheen kan stromen of misschien wel kan kolken zodat generaties lang mensen hier ' de vruchten' van kunnen plukken.
We vertrekken in de andere richting en gaan een waterdam repareren die waarschijnlijk al 1000' den jaren voor ons is aangelegd. De mensen waren toen al zo inventief dat ze met het weinige water dat er jaarlijks viel toch landbouw konden bedrijven. Restanten van boerderijen uit de tijd van koning Hizkia. Niet te geloven dat hier ooit land en akkerbouw heeft plaatsgevonden. We rusten wat uit in de schaduw van een grote Acaciaboom die voldoende schaduw geeft voor ons allemaal, met de wind erbij lijkt het of de airco aanstaat. De natuur is verbluffend vindingrijk.
Ik vond de reis avontuurlijk, leerzaam, weldadig, inzichtelijk en verrijkend! Dit heeft ieder mens om de 3 jaar nodig.
februari 2012 – veteraan Jan
Als mens loop je continu tegen je eigen grenzen en beperkingen aan en ben je al snel in je vertrouwde omgeving gefocust op materiële en vaak onzinnige zaken die geen ware voldoening schenken. Hierdoor zie je niet meer al het schone wat voor ons is weggelegd en ervaar je niet de kracht en energie die het leven en de natuur ons te bieden heeft. Mij heeft deze expeditie de nodige puzzelstukjes aangereikt welke me een hele stap dichter bij mijn roeping hebben gebracht.
februari 2012 – veteraan Gert
Het klimmen vergt concentratie en inspanning waardoor je jezelf van alle gedachten losmaakt en dit werkt zeer ontspannend.
februari 2012 – veteraan Gert
Voor mij was de stap om mee te gaan niet groot, ik had een deelnemer van de november reis gesproken, hij was zo enthousiast dat ik me bijna direct heb opgegeven. Het is een fantastische expeditie met uitdaging voor lichaam en geest. je wordt letterlijk stilgezet. je komt tot rust in dit indrukwekkende landschap.
Een aanrader voor een ieder die niet zonder telefoon kan; het geeft rust als je die eens een week niet hebt!
februari 2012 – veteraan Dirk
De reis was indrukwekkend, ik heb geleerd naar jezelf kijken via de natuur en omgeving.
Ben écht even helemaal weg van alle drukte en zorgen.
Deze expeditie zou ik een ieder aanbevelen. Je komt helemaal tot rust.
Het enige nadeel is dat als je thuiskomt het erg wennen is, een hele overgang naar de drukte en stres in je oude omgeving.
februari 2012 – veteraan Dirk
Aan de onderlinge spontane en verrassende discussies met collega-ondernemers heb ik net zoveel, of soms zelfs meer, gehad dan de geplande invulling.
februari 2012 – veteraan Arie
Ik heb de expeditie als zeer zinvol en nuttig ervaren. Het zette me even stil in een hectische wereld.
Een voor mij confronterend punt was het idee dat wij (als groep) “relaxed” waren maar vervolgens van de woestijnbewoners te horen kregen dat we niet zo gestrest moesten doen. Alles is dus relatief en geeft aan hoe dynamisch of hectisch de Nederlandse maatschappij is.
De expeditie biedt de mogelijkheid om met jezelf aan de gang te gaan en daar tijd voor te nemen. In de praktijk van alle dag doe je (ik) dat te weinig.
februari 2012 – veteraan Arie
Je moet bereid moet zijn jezelf helemaal te geven, zowel lichamelijk als geestelijk. Open staan naar de groep, naar elkaar en voor nieuwe ervaringen. Het heeft mij veel meer gebracht dan ik verwachtte. Het blijkt dus ook dat wij, ondernemers, dat nodig hebben om eens even helemaal stil te staan in je onstuimige leven. Of dat ook zo intensief kan op Texel of in Drenthe, dat betwijfel ik.
november 2011 - veteraan Jacob
Juist de combinatie van expeditie en experience maakte de trip bijzonder en waardevol voor mij.
november 2011 - beginnend veteraan Dirk
Het was een openbaring voor me om te ervaren dat er in de woestijn herstel is!
november 2011 - beginnend veteraan Dirk
Ik heb genoten van de omgeving, de mensen in de groep, de rust en de lichamelijke inspanning. Maar ook het verband tussen geloof en het Beloofde Land. Het heeft veel met me gedaan.
november 2011 - veteraan Gerard
Een prachtige en unieke expeditie door een geweldig gebied. Het ontdekken van de schoonheid en grilligheid van de woestijn in combinatie met geestelijke en lichamelijke uitdaging.
Tijd doorbrengen met mensen [bedoeienen] die in harmonie en eenvoud leven in een ‘ogenschijnlijk’ dood gebied heeft mij bij mezelf teruggebracht. Op alle ervaringen kan ik nog lang na-teren.
november 2011 - veteraan Ulfert
Een expeditie waar het woord bezinning volledig tot z’n recht komt. Het relationele leven is in vele opzichten uitvoerig behandeld en geeft nieuwe inzichten voor het mens-zijn en maakt duidelijk wat Gods bedoeling is. Opvallend zijn de open gesprekken in de groep, het onvoorwaardelijk delen van het goede leven, waardoor diepgaande ontmoetingen plaatsvinden waarbij je steun ervaart in het onderweg zijn.
november 2010 - veteraan Jan
Het stil zijn voor God, door middel van stiltewandelingen, zijn voor mij heel waardevol geweest.
november 2010 - Rob Kool
Ik ben onder de indruk gekomen van de bijzondere positie van de Negev: geografisch, landschappelijk en qua belang in de geschiedenis van Israël. De schoonheid van het landschap is in al zijn kaalheid soms overdonderend en overrompelend.
november 2010 - Rob Kool
Het slapen in de buitenlucht met een bijna volle maan was indrukwekkend. Niet het slapen zelf maar vooral het wakker liggen kijken naar de hemel. Het gaf een gevoel hoe Jacob daar in z’n eentje onder de blote hemel heeft gelegen met z’n hoofd op een steen.
november 2010 - Rob Kool
Ik ben met deze expeditie meegegaan omdat ik een aantal zaken op een rijtje wilde zetten. Deze hadden betrekking op mijn relatie met God, met een aantal mensen om mij heen en met de voortgang van mijn bedrijf. Al met al heel wat vragen waar ik in de stille tijd met God antwoord op hoopte te krijgen. Zonder in detail te treden kan ik zeggen dat één en ander meer dan gelukt is. Een bijzondere ervaring deze week wil ik je graag meegeven. Ik noem het: ‘een aanraking van de Heilige Geest’. Na diverse stille momenten in de woestijn, welke op zich al hele intieme ervaringen waren, gebeurde er op dinsdag, tijden het dagthema: ‘je relatie met je bedrijf’ het volgende. Tijdens een normale wandeling raakte ik tijdens de route tussen twee groepjes in. Ik liep op dat moment dus alleen. Mijn gedachten waren dicht bij de Heer, zeker toen ik na een gebed uit mijzelf een lied begon te zingen op het refrein van ‘Kom Jezus kom’. Ik deed dit, lijkt wel, automatisch met een soort eigen tekst wat leek op een levensloop van mijzelf in relatie tot God. De woorden kwamen vanzelf in mij op. Ik vroeg (ik zong) om kracht om al deze zaken te mogen uitvoeren in Zijn naam. Tijdens het lied daalde er een grote vogel vanaf de rots naar beneden. Deze vogel zweefde al een tijdje met me mee. Op een gegeven moment kreeg ik het koud, ging rillen en raakte aardig van slag. De emoties werden mij werkelijk teveel. Na een korte tijd kreeg ik een geweldig gevuld en warm gevoel, alsof de Heilige Geest mij vulde van binnen. Hierna werd ik weer rustig en was ik weer alleen. Dit geweldige gevoel gun ik iedereen die op zoek is naar de ‘Ware’. Ik vind het nog te onbegrijpelijk om erover te praten.
november 2010 - veteraan Johan
De woestijngids die vanuit zijn eigen woestijnleven duidelijk en helder ons met bijbelse uitleg door de woestijn heeft geleid.
november 2010 - veteraan Lico
‘k Ben onder de indruk geraakt van de schepping, Gods woord en de deelnemers. Voor mij écht levensveranderend!
november 2010 - veteraan Hugo
De reden waarom ik ben meegegaan met Lifetime Expeditions was om meer zicht te krijgen op mijn persoonlijke worsteling die al bijna een jaar duurde en die ik ervoer als een blokkade in mijn leven, mijn houding naar anderen alsook naar God toe. Er zijn een paar dingen die me hebben aangesproken tijdens deze expeditie:
‘Met terreinwagens reden we dwars door de prachtige wildernis, rotsen en gaten ontwijkend om dan midden in de woestijn gedropt te worden voor een urendurende voettocht. Als je dan loopt met de nodige kilo’s aan ‘bepakking’ gaf mij dat associaties uit mijn tijd in militaire dienst. Werkelijk een geweldige expeditie! Ondanks dat ik ‘voorkennis’ had met betrekking tot de thema’s, vond ik het onderdeel ‘dienend leiderschap’ wel de meest confronterende voor mezelf. Als ik nu terug kijk was het voor mij inderdaad een lifetime experience, om nooit te vergeten’.
november 2010 - veteraan Aad
Ik voel me verwant met de volgende uitspraak van de Bedoeïenen die zeggen: ‘God ruste op de 7e dag uit in de woestijn. Alles wat overvloedig en overbodig was heeft hij achter zich gelaten en alles wat noodzakelijk was om te leven is er te vinden. Zo kwam God tot rust. De woestijn is zijn paradijs.
november 2010 - veteraan Wouter
change